De Europese meerval, Latijnse naam Silurus Glanis, is een prachtige oervis, lang – zwaar, met een dikke ronde buik en lange staart. Bovenal ongekend sterk. De naam Silourus betekent in het grieks: Riviervis. Glanis of glanos zou mogelijk verwijzen naar de eetgewoonten van de Meerval.
| Stam | Gewervelden | |
| Klasse | Straalvinnigen | |
| Infraklasse | Beenvissen | |
| Superorde | Meervalachtigen en Karperachtigen | Speciaal: Orgaan van Weber |
| Orde | Meervalachtigen (siluriformes) | |
| Familie | Meervallen (Siluridae) | Zoet & Brak water, broedzorg |
| Geslacht | Silurus | Lookalike: silurus triostegus, in de Eufraat |
| Soort | Silurus Glanis | Zo kennen wij de meerval |
Hoe ziet een meerval er uit?
De zijkanten van de meerval zijn prachtig vlak, waar je mooi de spieren ziet wanneer je deze wat gekruld ziet liggen. En waar de elektroreceptoren zitten. Het is dan ook de grootste Nederlandse zoetwatervis, een van de grootste ter wereld. Meervallen worden onder de meerval vissers dan ook wel snorren of slijmjurken genoemd. Dat de meerval ‘’snor’’ wordt genoemd komt door de zes baarddraden welke de meerval dan ook echt kenmerkt. De benaming ‘’slijmjurken’’ komt voort uit het feit dat de meervallen bedekt zijn met stevig slijm.
Meerval beschikt over 6 bekdraden. Twee lange grote baarddraden vlakbij de mondhoeken. Vier baarddraden zitten onder de bek, waarbij je goed ziet dat de achterste twee wat verder naar achteren zijn gericht. De rugvin vind je dan ook heel erg ver naar voren geplaatst. De buikvin of vinzoom is lang en loopt bijna over in de staartvin.
Vergeleken met de rest van het lichaam van een meerval, zijn de ogen relatief klein. Heel klein zelfs. De bek van de meerval is enorm; super breed en voorzien van heel veel zeer kleine tanden. Dat zijn dus geen snijtanden, het lijkt meer op grof schuurpapier. Rijtjes met kleine tandjes, dicht op elkaar. Beter te bestempelen als een verruwing en verharding van de bek.
Qua kleur zie je dat de meerval zich behoorlijk kleurt naar zijn habitat. Vaak zie je dat ze wat zwart bruin zijn, met een gebroken witte buik. Wanneer de meerval nog wat jonger is kun je vaak mooi de marmer patronen zien.
Wat zijn de benaming van de meerval in Nederland en het buitenland?
Benamingen zoals we ze dichtbij huis, in NL kennen – handig om te weten:
|
Frans |
Duits | Engels |
Nederlands |
| Silure Glane | Waller | Wels | Meerval |
| Waller Wels (killerwels) | Wels Catfish | Visduivel | |
| Schaiden | Sheatfish | Val |
In zowel Spanje als Italië wordt de meerval Siluro genoemd. Zo ontbreken er vast nog meer talen, deze komen we het meeste tegen.
Meerval in Nederland
De Meerval is een inheemse soort in Nederland. Uit opgravingen is gebleken (bron: sportvisserij Nederland, kennisdoc. meerval) dat de meerval al 5500 tot 2000 jaar geleden al voorkwam in onze streken en wateren. Deze sporen werden gevonden in Noord en Zuid-Holland, het Rijngebied tot aan Xanten. De gedachte en theorie hierachter is dat tijdens het boreaal (Boreas is griekse god van de noordenwind) – het subarctische tijdperk – de meerval zich verder verplaatsen richting het noordwesten. In deze tijd steeg de zeespiegel. Daarna zouden de populaties op de (brakke) oostzee en op kleinere wateren geïsoleerd zijn geraakt.
Meerval in het haarlemmermeergebied en de westeinderplassen
Vanuit deze gebeurtenissen is het logisch te verklaren dat in het westeinderplassen gebied en de daarmee verbonden wateren altijd al meerval heeft gezeten. In het Haarlemmermeergebied is dan ook nooit aangetoond dat het hier een genetisch geïsoleerde populatie is, logischerwijs betreft dit een restpopulatie. In dit gebied gedijt de Meerval door meer beschermde gebieden en warme temperaturen nu weer goed. Dat is wel anders geweest; met de drooglegging rond 1852 werd het leefgebied namelijk beperkt. De verdere cultivatie en verdwijning van waterplanten gaven het laatste zetje aan de populatie. Nu kan de populatie in de westeinderplassen weer verder floreren dankzij de perfecte omstandigheden qua temperatuur & beschutting door rietbedden.
Meerval in de Rijn
Ook de populatie meerval in de Rijn draagt een hoop mysteries en vraagtekens met zich mee. Een aantal factoren lijken de meerval populatie in de Rijn bepaald te hebben. Enerzijds een ontsnapping van (uitgezette) meervallen in Duitsland vanuit de Donau, Main-Donau – de steeds verbeterde waterkwaliteit en stijging van watertemperatuur. De ontsnapping van 844 jonge meervallen naar het veluwemeer – voortgekomen uit een mannelijke meerval vanuit het westeinderplassen gebied en een Hongaars vrouwtje uit het Donaugebied lijken een grote bijdrage geleverd te hebben aan de populatie.
Meerval in de Maas
Ook de Maas is een goede populatie aan meervallen rijk. Deze bestaat waarschijnlijk veelal uit uitgezette en ‘’ontsnapte’’ exemplaren vanuit een kwekerij in België, bij Huy. Dit in combinatie met het opwerken van de Belgische meerval en meerval uit het Duitse Ruhrgebied richting het Nederlandse deel van de Maas. En zo dus ook via de rijn-maas- monding weer verbinding heeft met de Rijn.
Meerval populatie in Nederland – 2022
Een ware discussie in Nederland anno 2022 – hoe groot is de populatie meervallen? De vraag die iedereen bezig houdt. Het laatste onderzoek is in 2011 hier naar gedaan. Sinds die tijd heeft de meerval gestaag de groei aangehouden is de verwachting. Met name in de gebieden zoals de Maas, Rijn en Waal lijkt er een grotere populatie te zijn ontstaan. Maar ondertussen letterlijk in alle grotere rivieren aanwezig is. Juist in het ijsselmeergebied en de brakke wateren worden beduidend minder vangsten gedaan.
Een van de beste groeifactoren van de populatie lijkt de stijgende watertemperatuur te zijn. Uit recente data-analyse blijkt dat het water steeds vaker boven de 18°C is, wat dus bepalend is voor de voortplanting van de meerval.
https://www.verspreidingsatlas.nl/verspreidingskaart.aspx?soortcode=3001292
Daarnaast worden de barrières tussen de verschillende wateren in Nederland, maar ook internationaal gezien steeds vaker weggenomen. Waardoor er steeds nieuwe gebieden ontstaan waar de meerval populaties zich kunnen ontwikkelen.
Een ander interessant fenomeen is de hoeveelheid aangetroffen invasieve soorten zoals kreeften in het dieet van de jongere meervallen (<60cm / < 2jaar ). Dit betrof een percentage van 67,3%! In 2020 stelde Lemmers al dat de Europese Meerval dus enorm bijdraagt aan het terugdringen van deze invasieve en gevaarlijke soorten voor onze waterwegen en ook sportvisserij. Later zul je dit ook terugzien in dit artikel met een foto van de bepaalde maaginhoud van de Meerval.
De levensloop van de meerval
Een van de grootste vragen in deze tijd is hoe de levensloop van een meerval eruit ziet. Wat is de groei? Hoeveel eet een meerval en bovenal – hoe snel plant de meerval zich voort. Hoe verhoudt zich dat vervolgens tot de levensloop en voortplanting van de andere soorten in de viswateren? Waar vind je de meerval voornamelijk? Enorm veel vragen. Dit gedeelte beschrijft de belangrijkste elementen van.
De ‘’warmteminnende meerval’
Meerval gedijt zoals gezegd goed bij hogere watertemperaturen. Hogere watertemperaturen betekent dus ook minder zuurstofrijk water. Daar kan de meerval goed mee omgaan. Zodra het water onder de 8°C geraakt zal de meerval in een zogeheten lethargische toestand raken. Kortom in winterslaap gaan. Zo kun je zeggen dat de meerval meer eet wanneer het warmer wordt!
Voortplanting van de meerval
De meerval plant zich alleen voort bij een watertemperatuur van minimaal 18°C. Wanneer dit moment bereikt wordt is afhankelijk van het weer, geografische locatie, klimaatverschillen en veranderingen…noem maar op. Kortom, daar is geen vast moment voor. Natuurlijk vindt dit wel rondom dezelfde perioden plaats. Daalt de watertemperatuur plots? Dan wordt ook de paai uitgesteld.
De paai vindt paarsgewijs plaats. Een mannetje bouwt eerst van plantenmateriaal een nestje. Zodra er een vrouwtje in de buurt komt, stuurt het mannetje het vrouwtje haar daarheen. Door met de kop te duwen tegen haar buik. Daarbij kan het vrouwtje zelfs deels uit het water geduwd worden. Zodra het vrouwtje er ook klaar voor is krullen ze in elkaar voor een moment van 10-12 seconden. Daarna zakt het vrouwtje af naar het nestmateriaal om daar de eitjes te leggen.
Zijn er meer mannetjes dan vrouwtjes? Dan vechten de mannetjes om de vrouwtjes. Eén van de redenen waardoor je soms een wat gehavende meerval aantreft.
Het paaigebied van de meerval is voornamelijk wat ondieper water waar voldoende bescherming is, geen stroming en geen onrust door scheepvaart en andere verstoringen door de mensheid.
Albino meerval of goudmeerval
Je ziet wel vaker foto’s voorbij komen van ‘’albino meervallen’’. Deze vertoningen zijn bijna mythisch – ze worden zelden gevangen. In de normale wateren nemen de meervallen vaak een kleur aan die past bij de omgeving. Echter bij de albino meervallen is er sprake van een vermindering in pigmentatie – ook wel Leucisme (van het griekse Leukós – wat wit betekent) genoemd. Hiermee zijn deze meervallen nog geen albino. Er is pas sprake van albino wanneer de ogen rood zijn, dat komt dan door de bloedvaten die doorschemeren omdat er geen pigment in de iris aanwezig is.
Belangrijk om dieren met minder pigment dan ook niet aan UV licht bloot te stellen. Zonlicht dus. Snel terugzetten dus! Meer lezen over albino’s, goudmeervallen en mandarin catfish? Hier is alles uitgelegd.
Het leefgebied en habitat van de meerval
De volwassen meervallen zijn veelal te vinden in de hoofdstromen van de rivieren. Daarbij zijn plekken zoals stuwen, dammen etc. aantrekkelijke plekken om meer makkelijke prooi te vinden. Combinaties van omgevingsfactoren bepalen dan ook de vaste schuilplek van de grotere meervallen. Ze zijn dus aardig honkvast!
De meerval is een echte nachtelijke rover. Overdag houdt de meerval zich het liefst schuil. Ook wel lichtschuw te noemen. Hij kruipt weg onder uitgeholde oevers, duikt de diepere gedeelten van de wateren in of zoekt de beschutting van overhangend struikgewas en begroeiingen. In wateren die troebel zijn of donker zijn, is de meerval dus ook gewoon actief overdag. Het bijzondere hieraan is dat ze zich vaak ook in groepen schuilhouden. Of in paartjes; het lijkt er op dat hoe groter ze worden – hoe kleiner de groepen.
Zodra het nacht is begint de strooptocht van de meerval naar de makkelijkste prooien – waarin simpelweg de wetten van de natuur gevolgd worden. Zwakkere en gewonde, makkelijk voor de hand liggende voedsel mogelijkheden worden als eerste aangegrepen. Hierbij de meest voorkomende voedselbronnen in acht genomen.
Wateren met verschillende dieptes, vegetatie, zandbanken en obstakels zijn de favoriete plekken van meerval. Obstakels moet je daarin zo ruim mogelijk nemen! Pijlers van bruggen etc. zijn natuurlijk ook altijd interessant.
Mannelijke en vrouwelijke meervallen – hoe zie je het verschil?
Hoe weet je nu of je een mannetje of een vrouwtjes meerval hebt gevangen? Dat kan best interessant zijn, om te bepalen waar je nu precies vist in het gebied. Dit kan het makkelijkste middels het geslachtsorgaan. Je zult zien dat de vorm van het mannetje en het vrouwtje behoorlijk verschillen. Let op, dit is duidelijker in de paaitijd.
Hier zie je duidelijk dat het vrouwelijk geslachtsorgaan meer massa heeft en ronder is van vorm. Bij de man is het wat puntiger.
Groei en gewichtstoename van de meerval
De groei en gewichtstoename van de meerval lijkt uiteindelijk behoorlijk goed te extrapoleren. De echt grote giganten zullen ook bijna nooit meegenomen worden in onderzoeken zoals dit. De meest interessante uitkomsten zijn dat de meerval mannetjes in de eerste vier jaar gelijk is. Daarna groeien de mannetjes sneller, waarbij snellere gewichtstoename al lijkt te ontstaan vanaf 2 jaar bij de mannetjes.
Bronnen: Bizyaev, 1952 in Mohr, 1957, Klein Breteler & de Laak, 2003
Hier zie je voor de meest gangbare formaten in Nederland de Lengte-gewichtsverhouding.
Zo zie je het gewicht snel toenemen naar mate de lengte toeneemt na de 60cm en ca. 2 jaren!
De zintuigen van de meerval
De meerval lijkt in de evolutie wat stadia overgeslagen te hebben. Echter schijn bedriegt. De meerval volgt zijn prooi feilloos en kan deze achtervolging net zo lang volhouden tot de prooi uitgeput geraakt.
Het zicht van de meerval – de ogen
Een meerval heeft een beperkt zicht. De bekdraden, de elektroreceptoren en het orgaan van Weber compenseren daarvoor. Daarnaast heeft de Meerval olfactorische reukorganen. Vergelijkbaar met ons, als de mens. Een meerval kan geuren dus herkennen. Hierover lees je later meer. Kortom, de meerval heeft een beperkt zicht, maar wordt ruimschoots gecompenseerd door de andere organen welke sterk doorontwikkeld zijn.
Wat ziet een meerval wel?
Meerval zal geen details zien. Wat ze wel zien zijn contrasten tussen zwart en wit denken wetenschappers . Dus ze zien wel of iets een kleur heeft middels contrast; waarbij de regels voor kleuren in het water natuurlijk gelden. Het water absorbeert namelijk een deel van de kleuren, met name de rode, oranje en gele kleuren. Waardoor alles onder water dus wat meer blauw lijkt dan het daadwerkelijk is. Groen heeft er qua kleur het minst last van. Hoe dieper je vist, hoe minder er van de oorspronkelijke kleur overblijft en het blauwtinten worden. Wanneer het helder is en je vist bijvoorbeeld met donkere softbaits, dan kan kleur zeker effect hebben. Aangezien er dan meer licht is en overblijft. Is het vervolgens donker, kun je het dus goed proberen met fellere kleuren, om zo veel mogelijk contrast te krijgen. En alle mogelijkheden daartussen. Hier bestaat geen gouden regel voor, dit is afhankelijk van het soort water, hoeveelheid licht, kleuren, UV, alles. Advies: zorg dat je voldoende kunstaas hebt met verschillende kleurstellingen en UV-licht actieve shads bijvoorbeeld.
Daarbij ziet een meerval natuurlijk wel ‘’volume’’. Wanneer iets groot is, kan een meerval dat van afstand ook beter zien logischerwijs. Daarom is het nuttig om te kijken hoe je je aas op kunt laten vallen. Een grote tros Dauwwormen of Dendrobena’s is dan ook om aan te raden! Volume creëren dus. Met daarbij de aas gewoonten van meerval in acht te nemen qua haaksysteem! Dus maak gebruik van de juiste formaten meerval haken. Niet te groot, maar ook niet te klein. Een kleine aasvis betekent ook weer kleinere haken. Later in dit artikel zul je ook lezen dat alle zintuigen samenwerken en dat zicht slechts een klein onderdeel van dit wapenarsenaal is van de Meerval!
Het gehoororgaan van de meerval – het orgaan van Weber
Een van de redenen dat een meerval geen oren heeft, is omdat het lichaam dezelfde dichtheid heeft als water. Omdat dit zo is komen geluidsgolven direct binnen bij de meerval. Die bereiken dan de zwemblaas. De zwemblaas gaat daardoor trillen.
Meervallen beschikken dus over het gehoor oorgaan van Weber. Het wordt ook wel het Weberiaans orgaan genoemd. Het orgaan van weber is de anatomische verbinding tussen de zwemblaas en het oor-labyrint. Hiermee wordt het gehoord sterk verbeterd. De kleinste trillingen worden daarmee direct overgebracht naar de al gevoelige zintuigen in het middenoor. Zo dienen de vormverandering van de zwemblaas meteen als druk en dieptemeter voor de meerval. Dit is een van de redenen dat de meerval het kwakhout zo goed waarneemt bij gebruik. Om een beeld te schetsen: Een forel hoort 20-1000 cycli per seconden. Een meerval 13.000. Heftig, toch?!
De lage trillingen die niet opgenomen kunnen worden door bovenstaande gehoororgaan en werking daarvan, worden opgepakt door de laterale lijn aan poriën die langs de flanken van de meerval lopen. Daarin zitten cellen met haarachtige uitsteeksels. Die buigen wanneer als reactie op waterverplaatsing. De zenuwuiteinden sturen daardoor direct een seintje naar de hersenen. Dit wordt vertaald om locaties van prooien en vijanden waar te nemen. Zo worden mensen die op de oever lopen, ploffende dingen op het water en scharrelende bodemdiertjes door dit systeem waargenomen.
Door de gevoeligheid van deze bijzondere zintuigen wordt er al tijden getest met meervallen als aardbeving alarm. De meerval neemt deze enorm vroeg waar omdat ze de ultra gevoelig zijn voor lage frequentie trillingen. 6 uren voordat er een daadwerkelijke aardbeving plaatsvindt nemen ze dit met een accuraatheid van ca. 80% goed waar.
Elektroreceptie bij de meerval – De meerval is gevoelig voor elektrische velden
De meerval maakt gebruik van kleine cellen met elektroreceptoren. Hierdoor hoeven ze hun prooi in principe niet te zien, te ruiken of te proeven. De kleine clusters van speciale cellen op de kop en langs de flanken nemen elektrische velden waar in levende organismen. Eigenlijk hetzelfde principe als wat haaien hanteren. Deze elektroreceptie gebruiken ze om voedsel te vinden, hiervoor moeten ze wel redelijk dicht in het bereik van ‘’de prooi’’ zijn. Ze kunnen gewoon zand verplaatsen en graven om zo wormen en larven te vinden – dit alles puur en alleen op het elektrische zintuig!
Reuk van de meerval
In tegenstelling tot de ogen – is het reukorgaan van de meerval extreem goed ontwikkeld. Meervallen ruiken dus bijzonder goed. Een Amerikaanse Dr. John Caprio hoogleraar noemt meerval ook wel een zwemmende tong! Praktisch alles aan het lichaam van een meerval is er voor gemaakt om geur waar te nemen. Zelfs de kleinste meerval (vanaf 15cm) heeft al meer dan 250.000 smaakpapillen in / om het lichaam. Stel je voor – een meerval van 2,5m hoeveel papillen dat in zijn totaliteit wel niet zijn geworden. De term – ‘’Zwemmende tong’’ is hier dus helemaal op zijn plek!
Deze zintuigen zijn verdeeld over de kieuwen, maar ook overal aan de buitenkant van het lichaam te vinden. Namelijk bij de snorharen, vinnen, de rug, buik en gespierde flanken. Om je een idee te geven hoe heftig dit is; het lijkt er op dat de meerval 1 deeltje op 10.000.000 deeltjes water waarneemt.
Het aantal plooien in de neus – waar zeer gevoelig weefsel zit – lijkt behoorlijk bepalend te zijn voor hoe scherp de reuk is.
De reuk van een meerval is dus niet te vergelijken met dat van een mens. Waar wij deeltjes in de lucht waarnemen, nemen meervallen puur de chemische verbindingen waar. Dus hoe een aasvis boven water ruikt voor ons, zegt weinig over hoe dit overkomt op de meerval.
Daarom blijft het bij het vissen op meerval aftasten wat wél en niet werkt qua aas.
De meerval jaagt dus met name stroomopwaarts. Op die manier komen de meeste chemische verbindingen bij de meerval binnen om keuzes op te baseren voor het voeden.
Het daadwerkelijke eetgedrag van de meerval
Wanneer een meerval gaat eten worden alle bovengenoemde zintuigen gezamenlijk gebruikt. Allemaal super scherpe zenuwen dus. De presentatie van aas aan de meerval is dus behoorlijk belangrijk! De zintuigen detecteren chemicaliën, trillingen en elektrische velden van mogelijke prooien en sturen al die informatie naar de hersenen. Daar wordt bepaald of hij dit wil gaan eten ja/nee.
Zodra de meerval het aas pakt zal hij in veel gevallen niet direct doorbijten (soms is al eerder besloten dat hij direct zal aanvallen). Eerst zal hij het beetpakken en moeten de smaakpapillen nog bepalen of dat dit daadwerkelijk gegeten gaat worden. Zo zie je vaak dat er wat dauwwormen afgeknabbeld worden waarbij een echte aanbeet uit blijft. Als er dus ook maar één ding niet in de haak lijkt zal hij afbuigen en het links laten liggen (of twijfelen en je aas volgen middels de 3D projectie die een meerval maakt van de route van de prooi).
De invloed van het weer speelt ook nog een rol. Een lage luchtdruk zorgt voor meer activiteit en voedselinname. Bij veranderingen daarin eet de meerval ook meer overdag.
Alle zintuigen werken met het eten samen – de meerval is mysterieus, kieskeurig en voorzichtig!
Zodra een meerval bijvoorbeeld benzine, tabak, zonnebrand, muggenspray of iets dergelijks waarneemt – zal deze onraad ruiken en besluiten niet te eten.
Wat bijzonder is dat juist het zintuig wat het minst ontwikkeld is bij de meerval – de ogen – juist de meeste angst aanjagen bij de meerval. Er zijn experimenten waarbij de meerval al aan het eten is, maar dat de meerval direct stopt zodra er een schaduw van bijvoorbeeld een roofvogel overheen vliegt. Ook al is het voedsel recht voor z’n neus te vinden – dan zal hij dit niet eten. Zodra het donker is – is er van die schaduw (bijna) geen sprake meer en zal hij dus wél eten. Dit is dan ook een van de grootste redenen dat er over het algemeen ‘s nachts meer (grote) meerval gevangen wordt! Dit alles is natuurlijk ook afhankelijk van het water.
Wat eet de meerval?
De meerval eet praktisch alles. Echter, gezien bovenstaande is een meerval voornamelijk op zoek naar de meest voorkomende en makkelijkste prooien. De meest natuurlijke voedingsbron dus. Dit kan dus ook per periode verschillen. Stel je voor; tijdens paai perioden van bijvoorbeeld de witvis – dan kan het zomaar zijn dat ze puur en alleen voor bijvoorbeeld brasem gaan. Omdat dat 100% succesvol / vertrouwd is gebleken.
Zo zul je zien dat wanneer je meerval gaat vissen in Frankrijk dat ze weer andere voornaamste voedselbronnen kiezen. Kortom, dat is overal anders. De doorsnee aassoorten sommen we hier op. Waarvan vissoorten de voornaamste voedselbron zijn:
Vissoorten welke de meerval eet
| Giebel | Zeelt | Karper | Brasem | Voorn |
| Winde | Barbeel | Grondels | Aal | Paling |
| Etc. |
Hier kun je dus uitgaan van de aassoorten die zich in dat watergebied bevinden. Denk hierbij ook altijd in aantallen! Of ze eten kleinere soortgenoten op, wanneer deze een grote overvloed zijn. Zo houdt de soort zich mooi in stand.
Kleine zoogdieren voor de meerval
Sporadisch eet de meerval ook kleine zoogdieren, wat dus maar vaker op het pad komt / voor de hand liggend is in dat gebied. Denk aan:
- Muisjes
- Konijnen
- Ratten
- Hazen etc.
Meerval eet gevogelte
- Duiven (Bekijk dit filmpje – bijzonder hoe ze hun jachttechniek hebben aangepast naar voedsel van de kant halen, waar duif blijkbaar de makkelijkste voedselbron leek):
- Fuuten
- Aalscholvers
- Eendachtigen
Wat eet de Silurus Glanis nog meer, wat gangbaar is?
Doorgaans is de meerval altijd te paaien met de volgende aassoorten:
- Dauwwormen
- Dendrobena’s
- Inktvis & Calamares
- Mossels
- Orgaanvlees
- Halibut pellets
Omdat ze alleseters zijn blijft de omgeving extreem belangrijk om het dieet goed in te kunnen schatten. Om dus te bepalen welk voedsel als betrouwbaar ervaren zal worden.
Grootste meerval in Nederland – het Nederlands record meerval (BNRZ)
In Nederland worden de laatste tijd steeds vaker echt grote meervallen gevangen. Grappig wanneer je documentatie en onderzoeken leest van 10-20 jaar terug, waarin rustig vermeld wordt dat de meervallen hier niet groter gaan worden dan 2 tot 2,5 meter. En nu? Het record van de grootste meerval staat momenteel op naam van Jeroen Breur met een lengte van 2,43. Gevangen in de nacht van 26 op 27 oktober. Hiermee is het de grootste van de Benelux! Gefeliciteerd Jeroen 😉
We verwachten dit binnenkort wel weer te updaten naar de 2,5+ meter!
Grootste meerval ooit ter wereld gevangen
De grootste meerval ooit ter wereld is volgens het Guiness Book of Records gevangen in het Noorden van Thailand – een Mekong Meerval (Pangasianodon gigas) van 293KG!
De grootste Silurus Glanis ter wereld ooit vastgelegd (voor zover nu bekend) is de meerval van 2,73m en ruim 140kg – gevangen door Dino Ferrari en zijn tweelingbroer. Of dit dan ook echt de grootste Europese meerval ooit is maar de vraag en staat ter discussie. Een ding is zeker – ze worden enorm!
De verwachtingen zijn dat er wel grotere zijn gevangen, echter dat deze nooit officieel op beeld zijn vastgelegd. Wie volgt?! In dit artikel lees je de actuele stand van het wereldrecord meerval.
Is meerval gevaarlijk in Nederland?
Meerval is niet gevaarlijk. In zijn algemeenheid niet. Wereldwijd zijn er geen meldingen van aanvallen op mensen. Sterker nog; de meerval is super schuw en zal wanneer hij het niet vertrouwt snel vertrekken. Het enige moment dat een meerval ‘’agressief’’ kan zijn is wanneer je het nest met broedsel dreigt te betreden. Dan zal deze je laten weten dat je uit de buurt moet blijven. Maar thats it. Wie zou dat niet doen?! Dat een meerval mensen op zou slokken zijn fabeltjes!
Vissen op Meerval
Vissen op meerval is een enorm gave en spannende bezigheid. De aanbeet van deze mysterieuze rover is vaak enorm spectaculair. Ontzettend verslavend. Meerval is dan ook een ontzettend grote aanwinst voor de sportvisserij. Het vissen op meerval gaat in veel opzichten anders dan de normale visserij die je wellicht gewend bent. Het materiaal wat je hiervoor gebruikt is vaak sterker en nét wat anders dan wat je gebruikt voor andere roofvissen. Dit heeft natuurlijk allemaal te maken met de enorme kracht die de meerval heeft. In een gevecht met een meerval zul je dit dan ook meteen merken! Zo moeten de lijnen en onderlijnen ook net wat sterker en slijtvaster zijn, zijn montages anders en wordt er vaak ander aas of kunstaas gebruikt. In dit artikel lees je alles over het starten met vissen op meerval. Zorg dat je goed voorbereid start – de meerval kan je zonder goede voorbereiding zomaar eens verrassen! Bij Tom-Cat.nl vind je alle benodigde kennis en materialen voor het vissen op meerval!
Benieuwd hoe je start met meervalvissen? Lees en ontdek hier hoe je leert vissen op meerval.